پرونده ای برای یک آدامس

بوسنی و هرزه گوین، لهستان، آمریکا، اسپانیا، مکزیک، روسیه، کنیا، استرالیا، کانادا، انگلستان، نیوزلند، فیلیپین ، فرانسه، تایوان، چین، هند و صربستان... اینها نه راه یافتگان به جام جهانی اند و نه  گروهی که پای یکی از قطعنامه ها را امضا کرده اند، بلکه کشورهایی هستند که کمپانی وریگلی  Wm. Wrigley Jr. Company در این کشورها دارای کارخانه است. بقیه در اداممه مطالب...

روایت کرده اند که در سال ۱۸۹۱ ، یعنی چهل و سومین سال سلطنت شاه شهید! ( ناصر الدین شاه قاجار)،  در ولایت شیکاگو از ینگه دنیا قومپانیایی تاسیس یافت که به استحصال صابونیات و جوش شیرین مشغول شد.

یک سال بعد مدیران این کمپانی تصمیم گرفتند که برای تبلیغ، همراه هر بسته جوش شیرین خریداری شده، یک بسته آدامس بادکنکی هم  به مشتریان هدیه بدهند. کم کم فرع بر اصل چربید و  مردم به خاطر آدامس، جوش شیرین می خریدند که البته با توجه به روحیه آدامس پرور آمریکایی ها اصلا چیز عجیبی نیست.  در نتیجه شرکت وریگلی به کار آدامس روی آورد و تولید صابون و جوش  شیرین را کنار گذاشت.

آدامس های این شرکت با ده ها مارک مختلف در ۱۸۰ کشور جهان فروخته می شوند، معروفترین این مارکها  Juicy Fruit, Spearmint, Doublemint, Freedent, Extra, P.K و Life Savers هستند و البته مارک بسیار معروف اوربیت Orbit

در مورد عظمت این شرکت همین بس که فروش سالانه آن ۵ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار است.

جویدن یا نجویدن؟! مساله این است

اما چیزی که این روزها ممکن است زیاد در مورد یکی از تولیدات این شرکت یعنی آدامس اوربیت بشنوید قضیه حلال یا حرام بودن آن است. مثلا اینکه اعلام کردند در کشور مالزی آدامس اوربیت و اکسترا حرام اعلام شده اند. اما خب بسیاری از این اخبار (مثل همین لینک قبلی) کاملا سرسری و بدون منبع و مستندات هستند(عین خیلی چیزهای دیگر مان!) و اصلا بعید نیست که یک کار ضد تبلیغی از جانب رقبا باشند.

مثلا به این خبر از شیعه آنلاین توجه بفرمایید: بر اساس برخی اطلاعات بدست آمده، آدامس اوربیت که در آن از موادی که از خوک گرفته می شود استفاده شده، حرام است. وقتی خبر را می خوانید متوجه می شوید که تنها سند نویسنده شیعه آنلاین، ای-میلی است که در یک وبلاگ منتشر شده و ادعا می شود که از جانب مسوولان شرکت اربیت است. جالب است که طبق همین ای-میل تنها عده ای از طعمهای مارکهای مختلف وریگلی دارای ژلاتین (بعنوان پایه برای اتصال برخی طعم دهنده ها) هستند و سایر انواع این آدامس ها بدون ژلاتین می باشند.

متاسفانه همین خبر دقیقا به همین شکل در  صدها سایت دیگر نیز کپی-پیست شده است و هیچ کدام از راویان حتی زحمت مطالعه لینک را به خود نداده اند علت آن هم بر می گردد به جریان برندستیزی (مارک ستیزی) که بعنوان مد روز  اطلاع رسانی مذهبی مطرح می باشد و بر اساس آن هر توهمی در مورد مارکهای معتبر خارجی، بدون ارائه مستندات کافی قبول است، حتی اگر خلافش ثابت شود!

حقیقت ماجرا

بعد از جستجوی فراوان، لیستهای مختلف و بسیار متناقضی از حلالها و حرامهای وریگلی را دیدم، جستجوی بیشتر دلیل این تناقض ها را مشخص کرد: هرکدام از کارخانه های مختلف وریگلی در کشورهای مختلف جهان،  از پایه های مختلفی برای ترکیبات طعم دهنده خود استفاده  می کنند (البته ترکیبات اصلی مشترک هستند ولی مواد جانبی مانند ترکیب دهنده ها، قوام دهنده ها و پایه های اتصال اسانسها ممکن است متفاوت باشند) و در نتیجه ممکن است بعضی کارخانه ها از ترکیبات ژلاتینی و الکلی در مخلوط کردن اسانس ها استفاده کنند  و بعضی ها نه.

با توجه به بارکد درج شده روی آدامسهای اوربیتی که در ایران فروخته می شوند، باید آنها را محصول کارخانه انگلستان بدانیم. لیست محصولات حلال و حرام کارخانه وریگلی انگلستان را (با توجه به مواد ژلاتینی و الکلی) می توانید دروبسایت جامعه مسلمانان گلوسستر ببینید. همانطور که می بینید، هیچ کدام از محصولات اوربیت انگلستان در لیست حرامهای این وبسایت قرار ندارند (برای آشنایی با مبنای فقهی فتواهای این سایت اینجا را ببینید)

خب با خیال راحت آدامستان را بجوید.

منبع

medapple.com